Page 549 - kpi17968
P. 549

538




               วินิจฉัยว่าการเก็บภาษีธนาคารสหรัฐของมลรัฐแมรีแลนด์สามารถมีผลบังคับใช้

               หรือไม่ มาร์แชลปฏิเสธที่จะระบุข้อความส่วนหนึ่งส่วนใดของรัฐธรรมนูญ
               ที่สนับสนุนคำวินิจฉัยของตน แต่มาร์แชลอ้างถึงโครงสร้างของการปกครองระบบ
               สหพันธรัฐ โดยสรุปว่า การปกครองระบบนี้ไม่อาจดำรงอยู่ได้ ถ้ามลรัฐซึ่ง

               เจ้าหน้าที่ของตนได้รับเลือกจากผู้มีสิทธิเลือกตั้งภายในมลรัฐสามารถเก็บภาษี
               หน่วยงานของรัฐบาลสหรัฐที่ดำเนินงานอยู่ภายในมลรัฐ จึงเสมือนหนึ่งมลรัฐเก็บ
               ภาษีจากประชาชนที่มีสิทธิเลือกตั้งทั้งประเทศ มาร์แชลให้เหตุผลอีกว่า อำนาจ

               เก็บภาษีคืออำนาจในการทำลายกฎหมายมลรัฐแมรีแลนด์ จึงแย้งต่ออำนาจสูงสุด
               ของรัฐสภาของรัฐบาลสหรัฐที่จะจัดตั้งธนาคารและขัดต่อรัฐธรรมนูญสหรัฐ


                       ศาลสูงสุดสหรัฐได้ใช้วิธีตีความรัฐธรรมนูญแนวโครงสร้างนิยมในคดีทั้ง
               สองข้างต้นและคดีอื่นที่ตามมาใช้พัฒนาคำวินิจฉัยที่ขยายหรือเปลี่ยนบทบัญญัติ
               ลายลักษณ์อักษรของรัฐธรรมนูญ ซึ่งมีผลให้ศาลสูงสุดทำหน้าที่เสมือน

               ศาลรัฐธรรมนูญเข้าควบคุมตรวจสอบการใช้อำนาจของฝ่ายการเมืองอย่างเข้มข้น
               และสร้างความแข็งแกร่งให้แก่ฝ่ายตุลาการจนสถาบันตุลาการอเมริกันถูกใช้
               เป็นต้นแบบในการพัฒนาสถาบันตุลาการของประเทศต่างๆ ทั่วโลก แม้ฝรั่งเศส

               ที่ยึดหลักยกย่องฝ่ายนิติบัญญัติก็เกือบรับระบบกลไก Judicial review ของ
               สหรัฐอเมริกา โดยใน ค.ศ. 1903 นักนิติศาสตร์ด้านกฎหมายมหาชนชั้นนำหลาย
               คนในฝรั่งเศสได้รณรงค์ให้มีการนำระบบกลไก Judicial review มาใช้ แต่การ

               ณรงค์นี้ไม่ประสบความสำเร็จ เนื่องจากพรรคการเมืองใหญ่หลายพรรคขัดขวาง
               อย่างเต็มที่ เพราะเกรงว่าระบบกลไก Judicial review ตามแบบสหรัฐอาจนำมา
               ซึ่งการปกครองโดยความมีอำนาจสูงสุดของฝ่ายตุลาการ (Judicial supremacy)

               ที่บั่นทอนอำนาจของฝ่ายการเมืองและฝ่ายบริหารอย่างที่เป็นอยู่ในสหรัฐอเมริกา

                       หลักการแบ่งแยกอำนาจซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของหลักนิติธรรม

               ที่พัฒนาโดยมองเตสกิเออมีจุดมุ่งหมายเพื่อป้องกันมิให้ผู้พิพากษาใช้อำนาจ
               ตุลาการเข้ามาแทรกแซงการใช้อำนาจนิติบัญญัติสร้างกฎหมายของฝ่ายนิติบัญญัติ
               โดยมีการแบ่งแยกอำนาจอย่างเด็ดขาดระหว่างอำนาจตุลาการในการตีความ

               กฎหมายเพื่อพิจารณาพิพากษาตัดสินข้อพิพาทและอำนาจนิติบัญญัติในการสร้าง
               กฎหมายออกมาใช้บังคับ แต่ในสหรัฐ หลักการแบ่งแยกอำนาจดำรงอยู่ภายใต้






                    บทความที่ผานการพิจารณา
   544   545   546   547   548   549   550   551   552   553   554