Page 367 - kpi18886

359

แบบคณาธิปไตยหรือประชาธิปไตยแบบใดแบบเดียวแล้ว รัฐก็ไม่สามารถบรรลุ

เป้าหมายที่ดีได้ เพราะถ้าให้โอกาสแก่ชนชั้นสูง คนรวยจำนวนน้อยมาปกครอง
พวกนี้ก็จะปกครองเพื่อผลประโยชน์ของตน อริสโตเติลเห็นว่าคนรวยไม่ชอบ
กฎ ข้อบังคับ คิดแต่เรื่องทรัพยสิน ละโมบอยากได้ทรัพย์ของผู้อื่น ในขณะที่

คนจนจำนวนมากหากมีอำนาจในการปกครองแต่พวกเดียว พวกนี้ก็จะอิจฉา
คนรวย จะทำการแบ่งทรัพย์สินในหมู่ตนและพร้อมจะเป็นพลังให้นักการเมือง
ฉวยโอกาสที่ว่าจะนำผลประโยชน์มาให้คนจนถ้วนหน้า อาจนำพารัฐไปสู่ความ

วุ่นวาย นักการเมืองฉวยโอกาสสถาปนาการปกครองแบบทรราชย์ซึ่งเป็น
การปกครองที่แย่ที่สุด

อริสโตเติลมีความคิดว่าการปกครองแบบ Polity ต้องอาศัยพลังในการ
ถ่วงดุล ระหว่างคณาธิปไตยและประชาธิปไตย ซึ่งได้แก่ชนชั้นกลาง ผู้ที่ไม่รวย
เกินไปจนโลภและไม่จนเกินไปจนริษยา คนพวกนี้ปกติทำมาหากินในขณะที่มี

สายตาตรวจสอบกิจกรรมของรัฐ รัฐที่จะสร้างความสุขความเจริญให้แก่พลเมือง
ได้จะต้องมีชนชั้นกลางจำนวนมาก มากกว่าสองชนชั้นที่เหลือ แต่อริสโตเติลไม่ได้
บอกให้ชนชั้นกลางมาเป็นผู้ปกครองแต่บอกว่าให้เป็นรากฐานอำนาจในการ

ปกครอง อำนาจในการปกครองต้องมาจากชนชั้นกลาง อริสโตเติลให้คนชั้นสูง
คนรวยเท่านั้นมีสิทธิลงสมัครรับเลือกตั้งซึ่งเป็นลักษณะของคณาธิปไตย และให้
พลเมืองทุกคนในรัฐไม่ว่าจะชนชั้นใดมีสิทธิลงคะแนน พลังของชนชั้นกลางจะเป็น

ตัวประสานให้เกิดเสถียรภาพ ผู้ปกครองจะต้องมีความสามารถในการทำงาน
โดยยึดกฎหมายเป็นหลัก ทำให้พลเมืองทุกคนมีความสุขตามที่ควรจะได้รับ
ต้องสร้างคนในรัฐให้เป็นคนดี ประชาชนต้องเคารพกฎหมาย ยึดถือว่า

ผลประโยชน์ส่วนรวมสำคัญกว่าส่วนตัว รูปแบบประยุกตรัฐของอริสโตเติลนี้
ไม่ต้องการให้เป็นรัฐที่มีขนาดใหญ่ อริสโตเติลเห็นว่ารัฐที่ดีที่พลเมืองเข้ามีส่วนร่วม
ในการปกครองได้ดีควรมีขนาดพอประมาณเท่านั้น มีประชากรไม่มากและ

เป็นสังคมกสิกรรม สังคมกสิกรรมเป็นรูปแบบสังคมที่อริสโตเติลเห็นว่าประชาชน
มีเวลาที่จะมาใส่ใจบริหารกิจการบ้านเมืองและมีเวลามากพอที่จะใส่ใจในเรื่อง
การปกครองสามารถที่จะเข้ามามีส่วนร่วมในรัฐได้ อริสโตเติลเห็นว่าการค้านำพา

ให้จิตใจไปสู่ความโลภ ดังนั้นในรัฐที่ดีการค้าควรจะจำกัดให้ชาวต่างชาติเป็น
ผู้ดำเนินการภายใต้การควบคุมอย่างเข้มงวดของรัฐ การศึกษาของรัฐที่ดีนอกจาก

บทความที่ผานการพิจารณา