Page 19 - kpi19900
P. 19

โครงการศึกษาวิจัยวิเคราะห์ร่างพระราชบัญญัติเลือกตั้งสมาชิกสภาท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่น


               ประชาชนในพื้นที่ท าหน้าที่ในการให้ค าปรึกษา นายกเทศมนตรีในฐานะผู้บริหารสูงสุดของเทศบาลจะมาจาก

               การเลือกตั้งทางอ้อม (indirect election) ผ่านการลงคะแนนเสียงของสภาชิกสภาเทศบาลซึ่งได้รับการ

               เลือกตั้งมาจากประชาชน มากไปกว่านั้นผู้ว่าราชการจังหวัดยุคนี้ส าหรับในบางจังหวัดเริ่มมีที่มาจากการ
               เลือกตั้งของประชาชนและบริหารงานภายใต้การให้ค าปรึกษาของสภาจังหวัด อย่างไรก็ดีการบริหารงาน

               ท้องถิ่นในยุคนี้จะมีการเพิ่มอ านาจในการบริหารงานไปยังองค์กรในระดับท้องถิ่นการบริหารงานในพื้นที่ยังถูก
               แบ่งออกเป็น 2 ระดับ คือ เทศบาลหน่วยงานบริหารระดับท้องถิ่น (local movement) ระดับล่าง และ

               จังหวัดหน่วยงานบริหารระดับบน ซึ่งทั้ง 2 หน่วยงานนี้จะท าหน้าที่ในการรับผิดชอบการบริหารงานในพื้นที่

               ตามที่ตนรับผิดชอบร่วมกันตามบทบาทหน้าที่ของตน
                       3) ยุคหลังสงครามโลกครั้งที่ 2

                       การพ่ายแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 ของประทศญุ่ปุ่นในปี ค.ศ. 1945 ส่งผลต่อการบริหารภายในประเทศ

               ญี่ปุ่นอย่างมีนัยะส าคัญทั้งในการบริหารราชการส่วนกลางและการบริหารราชการส่วนท้องถิ่นซึ่งเป็นผลจาก
               การปฏิบรูประบบการบริหาร ระบบการเมือง และระบบเศรษฐกิจของประเทศสหรัฐอเมริกา โดยจัดให้มีการ

               เลือกตั้งผู้ว่าราชการจังหวัดในทุกจังหวัดของประเทศครั้งแรกในปี ค.ศ. 1946 ผนวกกับการประกาศใช้

               รัฐธรรมนูญฉบับปี ค.ศ. 1947 ซึ่งถือได้ว่าเป็นรัฐธรรมนูญฉบับที่ส่งเสริมการกระจายอ านาจจากรัฐบาลกลาง
               ไปสู่รัฐบาลท้องถิ่น เช่น การก าหนดให้บุคลากรท้องถิ่น (local officials) มาจากการเลือกตั้ง การให้อ านาจ

               องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดการบริหารทรัพยากรและกิจกรรมต่าง ๆ ของตนได้อย่างอิสระ หรือ

               กระทั่งการก าหนดให้สภานิติบัญญัติแห่งชาติญี่ปุ่น (the Diet) ไม่สามารถที่ควบคุมองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
               ผ่านการออกกฎหมายพิเศษได้หากมิได้รับการยินยอมจากจากองค์กรปกครองท้องถิ่นส่วนใหญ่

                       พร้อมกันนั้นยังได้มีการตราพระราชบัญญัติซึ่งเกี่ยวข้องกับการบริหารงานท้องถิ่นไว้ในกฎหมายเฉพาะ

               เกี่ยวกับการบริหารท้องถิ่นฉบับแรกของประเทศญี่ปุ่นชื่อ “the Local Autonomy Law of 1947” โดย
               กฎหมายฉบับนี้เป็นกฎหมายซึ่งยกเลิกอ านาจของส่วนกลางที่มีต่อท้องถิ่นทั้งในระดับจังหวัดและระดับเทศบาล

               รวมถึงได้โอนเอาอ านาจของรัฐบาลกลางลงไปยังองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เช่น อ านาจทางกิจการต ารวจ

               อ านาจด้านการบริหารการศึกษา อ านาจด้านการบริหารงานบุคคลท้องถิ่น อ านาจด้านการบริหารจัดการ
               การเงินกลารคลังท้องถิ่น เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของประเทศญี่ปุ่นทั้งในระดับ

               จังหวัดและระดับเทศบาลมีความเป็นอิสระจากส่วนกลางมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1947

                       4) ยุคปัจจุบัน
                       ปัจจุบันการบริหารส่วนของถิ่นของประเทศญี่ปุ่นแบ่งออกเป็น 2 ระดับ (two-tire government) คือ

                       (1) โครงสร้างระดับบนหรือจังหวัด ท าหน้าที่เป็นหน่วยประสานงานระหว่างรัฐบาลกลางกับเทศบาล

               พร้อมทั้งเป็นหน่วยที่ท าหน้าที่ด าเนินการในกิจการที่ต้องการสร้างระบบมาตรฐานแบบเดียวหรือด าเนินกิจการ
               ที่มีขนาดใหญ่กว่าความสามารถของเทศบาล รวมไปถึงการปฏิบัติหน้าที่เป็นตัวแทนของรัฐบาลกลางในการ

               ด าเนินกิจกรรมต่าง ๆ ทั้งในระดับประเทศและระหว่างประเทส ปัจจุบันประเทศญี่ปุ่นมีทั้งสิ้น 47 จังหวัด

               แบ่งเป็น 4 กลุ่ม คือ (1) โทะ (To) หรือ กรุง ประกอบด้วย 1 จังหวัด คือ มหานครโตเกียว ด้วยสถานะความ




                                                          - 14 -
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24