Page 28 - kpi20686
P. 28

ห น้ า  | 18


                       กล่าวคือ ให้อ านาจรัฐแก่องค์กรอิสระ แต่เป็นอ านาจที่ไม่อยู่ในความควบคุมของรัฐบาล แนวความคิด
                       ดังกล่าวสอดคล้องกับเทคนิคทางกฎหมายที่ก าหนดให้แก่ตุลาการ เพื่อการปฏิบัติหน้าที่ การ
                       ด าเนินงานขององค์กรอิสระ จึงเป็นไปเพื่อรัฐ เช่น คณะกรรมการกิจการวิทยุและโทรทัศน์เป็นผู้เข้าท า
                       สัญญากับผู้ประกอบการวิทยุ (ซึ่งเป็นภาคเอกชน) (มาตรา 13 แห่งรัฐบัญญัติลงวันที่ 17 มกราคม

                       1989) และส าหรับบางองค์กรอิสระ รัฐบัญญัติได้ก าหนดให้องค์กรอิสระนั้น มีอ านาจฟ้องคดีแพ่งหรือ
                       อาญาได้เอง หรือเข้าเป็นโจทก์ร่วมในการฟ้องคดีได้ อันไม่เป็นไปตามหลักกฎหมายของประเทศ
                       ฝรั่งเศส ที่รัฐเท่านั้นที่มีอ านาจฟ้องคดี ดังตัวอย่างที่ได้กล่าวมาแสดงให้เห็นว่า ไม่จ าเป็นที่จะต้อง
                       ก าหนดให้องค์กรอิสระมีฐานะเป็นนิติบุคคล เพื่อให้มีอ านาจด าเนินการเหมือนนิติบุคคล หากว่า

                       กฎหมายจัดตั้งองค์กรอิสระนั้นได้บัญญัติให้อ านาจองค์กรอิสระในการด าเนินการดังเช่นนิติบุคคล
                       ย่อมเป็นการเพียงพอแล้ว
                                      (ข) การไม่อยู่ภายใต้ฝ่ายบริหาร
                                      ดังที่ได้กล่าวมาข้างต้นแล้วว่า ในประเทศฝรั่งเศสนั้นกฎหมายมหาชนก าหนดให้

                       องค์กรของฝ่ายบริหารทั้งหมดอยู่ภายใต้อ านาจส่วนกลาง โดยใช้หลักการบังคับบัญชาหรือหลักการ
                       ก ากับดูแล แต่ส าหรับองค์กรอิสระนั้น ส่วนกลางจะไม่มีอ านาจในการบังคับบัญชาหรืออ านาจในการ
                       ก ากับดูแล กฎหมายจัดตั้งองค์กรอิสระบางฉบับจะบัญญัติไว้ชัดเจนว่า ห้ามองค์กรอิสระรับค าสั่งจาก

                       องค์กรใด ๆ ของรัฐทั้งสิ้น (ซึ่งรวมถึงรัฐบาลด้วย) และในกรณีที่ไม่มีบทบัญญัติเช่นว่านั้น ศาลปกครอง
                       สูงสุดจะวินิจฉัยในแนวทางเดียวกันกับองค์กรอิสระที่มีบัญญัติ ห้ามมิให้องค์กรอิสระรับค าสั่งจาก
                       องค์กรอื่นใดเช่นกัน (ดูคดี Ruffin ลงวันที่ 6 ธันวาคม 1986)
                                      อย่างไรก็ดี มีข้อควรพิจารณาอยู่สองประการ คือ ประการแรก กฎหมาย
                       ก าหนดให้มีการจัดตั้งองค์กรอิสระขึ้น ซึ่งกฎหมายบางฉบับบัญญัติให้มีข้าราชการประจ า เป็น

                       กรรมการโดยต าแหน่ง เช่น คณะกรรมการธนาคารของฝรั่งเศส มีปลัดกระทรวงการคลังเป็นประธาน
                       กรรมการ หรือบางองค์กรอิสระมีผู้แทนของรัฐบาล (ข้าราชการประจ า) ร่วมเป็นกรรมการด้วยกรณี
                       เช่นนี้ เป็นการท าให้เกิดอ านาจบังคับบัญชาขึ้นหรือไม่

                                      ประการที่สอง การที่กฎหมายวางหลักว่า รัฐบาลไม่มีอ านาจก ากับดูแลองค์กร
                       อิสระนั้น ถูกต้องหรือไม่ เนื่องจากมติคณะกรรมการที่เกี่ยวกับบุคคลภายนอก รัฐบาลสามารถน าไป
                       ฟ้องร้องต่อศาลปกครองได้เช่นเดียวกันกับมติขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (ค าตัดสินของศาล
                       รัฐธรรมนูญฝรั่งเศส ลงวันที่ 18 กันยายน 1986)

                                      (ค) มีอ านาจในการออกกฎเพื่อปฏิบัติหน้าที่ (กฎภายใน)
                                      กฎภายในในที่นี้มิได้หมายความถึงเฉพาะกฎที่คณะกรรมการออกเพื่อการ
                       บริหารงานบุคคลหรือการเงินขององค์กรอิสระเท่านั้น แต่หมายถึงกฎที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติหน้าที่
                       อันมีผลต่อบุคคลภายนอกด้วย ซึ่งเป็นกฎที่มีความส าคัญอย่างมาก เพราะจะมีกฎที่เกี่ยวกับก าหนด

                       หลักเกณฑ์ในการโต้แย้งข้อกล่าวหาและวิธีพิจารณาของบุคคลภายนอกด้วย
                                      เนื้อหาของกฎภายในขององค์กรอิสระแต่ละแห่งอาจแตกต่างกันได้ขึ้นอยู่กับ
                       กฎหมายจัดตั้งว่า จะก าหนดเรื่องนี้ไว้อย่างไร อย่างไรก็ดี หากกฎหมายจัดตั้งมิได้บัญญัติไว้ศาล
                       ปกครองสูงสุดของฝรั่งเศสได้วางหลักปฏิบัติที่เหมือนกันของกฎภายในของแต่ละองค์กรไว้ตามที่

                       ปรากฏในแนวค าพิพากษา เช่น เรื่ององค์ประชุมของคณะกรรมการที่สามารถมีมติได้ ตัวอย่างเช่น กฎ
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33