Page 93 - 21736_Fulltext
P. 93
72
การศึกษาอาจแตกต่างกันไปคนละทิศทางในแต่ละมหาวิทยาลัย ทำให้เกิดความเสียหายได้ ดังนั้นใน
ระยะแรกสถาบันพระปกเกล้าควรเป็นศูนย์กลางในการดำเนินการและอาจดำเนินการหรือจัดหลักสูตร
ให้มหาวิทยาลัยที่มีความพร้อมก่อน ในอนาคตก็อาจมอบหมายให้กระทรวงศึกษาธิการดำเนินการ
ต่อไป อย่างไรก็ดี การลดปัญหาความขัดแย้งในสังคมเป็นปัญหาสำคัญที่ควรได้รับการพิจารณาแก้ไข
ในภาคราชการเป็นเบื้องต้นก่อน จึงควรจัดให้มีการฝึกอบรมหลักสูตรนี้เป็นภาคบังคับสำหรับนัก
บริหารระดับสูง เช่น วปอ. นบส. เป็นต้น นอกจากนี้ควรอบรมข้าราชการหรือกำหนดให้การบริหาร
ความขัดแย้งเป็นสมรรถนะหลักของบางตำแหน่งที่มีหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับประชาชนโดยตรงด้วย เช่น
ข้อราชการฝ่ายปกครอง และนักบริหารการเปลี่ยนแปลงรุ่นใหม่ด้วย
ในปัจจุบันการจัดการเรียนการสอนด้านสันติศึกษาในระดับอุดมศึกษามีทั้งมหาวิทยาลัยทั้ง
มหาวิทยาลัยของรัฐ และมหาวิทยาลัยเอกชน ได้ให้ความสำคัญต่อการจัดการเรียนการสอนวิชาสันติ
ศึกษา (Peace Studies) ในระดับปริญญาตรี เช่น รายวิชาสันติศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย และรายวิชามนุษย์กับสันติภาพ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย รายวิชาสันติศึกษา
มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช รายวิชาการเปลี่ยนแปลงความขัดแย้งโดยสันติวิธี และรายวิชา
สังคม สงคราม และสันติ มหาวิทยาลัยมหิดล รายวิชาการจัดการความขัดแย้งในชีวิตประจำวัน
สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์ รายวิชาสันติศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น รายวิชาสันติศึกษา
มหาวิทยาลัยอิสลาม ยะลา นอกจากนี้ยังมีรายวิชาที่สอดแทรกเนื้อหาทางด้านสันติศึกษา การ
เปลี่ยนแปลงความขัดแย้ง การจัดการความขัดแย้ง และการลดความขัดแย้งในรายวิชาต่าง ๆ ทุก
ระดับการศึกษาทั้งระดับปริญญาตรี ระดับปริญญาโท และระดับปริญญาเอก รวมทั้งมีการจัดตั้ง
หน่วยงานสันติวิธี เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนการจัดการความขัดแย้ง การลดความขัดแย้งเพื่อสร้าง
สันติวิธีแก่สังคมและประเทศชาติ เช่น ศูนย์ศึกษาความขัดแย้งและสันติภาพ จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย สถาบันสิทธิมนุษยชนและสันติศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล (เกิดจากการรวมกันของศูนย์
ศึกษาและพัฒนาสันติวิธีกับศูนย์สิทธิมนุษยชนศึกษาและการพัฒนา) ศูนย์ข่าวสารสันติภาพ คณะ
รัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาล สถาบันพระปกเกล้า สถาบันสันติ
ศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ศูนย์สันติวิธี มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต เป็นต้น (สมิทธิรักษ์ จันท
รักษ์, 2557)
ถึงแม้ว่า สถาบันการศึกษาหลายแห่งจะจัดการเรียนการสอนในด้านสันติภาพ แต่เป็นการเน้น
ไปที่การให้ความรู้แต่ไม่ได้เน้นไปที่การไกล่เกลี่ยในเชิงปฏิบัติ หรือการไกล่เกลี่ย เพื่อแก้ไขความ
ขัดแย้งที่เกิดขึ้น สถาบันการศึกษาที่มีหน่วยงานหรือศูนย์ไกล่เกลี่ยในภาพรวม ทั่วประเทศยังมีไม่มาก
นัก และยังขาดการจัดเก็บข้อมูลอย่างเป็นระบบ ถ้าหากเปรียบเทียบข้อมูลหน่วยงานที่มีการไกล่เกลี่ย
ในสถานศึกษากับในศาลยุติธรรมจะมีการเก็บรวบรวมข้อมูลอย่างเป็นระบบแตกต่างกัน ในระบบศาล
ยุติธรรมทั่วประเทศ มีจำนวน 255 ศาล ประกอบด้วยศาลฎีกา 1 แห่ง ศาลอุทธรณ์ 10 แห่ง และศาล
