Page 140 - kpiebook65010
P. 140
แนวทางและวิธีการวิเคราะห์
ผลกระทบทางสังคมในการตรากฎหมาย
3) กรอบระยะเวลา (time horizon) 207
การคำนวณต้นทุนและผลประโยชน์นั้นจะต้องกระทำให้ครอบคลุมตลอด
ช่วงระยะเวลาที่ใช้มาตรการแทรกแซงนั้น ซึ่งโดยข้อแนะนำตามคู่มือดำเนินการแล้ว การกำหนด
กรอบระยะเวลาไว้ที่ 10 ปี จะมีความเหมาะสมสำหรับการดำเนินการตามสมมติฐานที่มีอยู่ใน
แต่ละมาตรการแทรกแซง แต่สำหรับบางกรณี กรอบระยะเวลาที่เหมาะสมอาจยาวนานกว่านั้นมาก
เช่น กรณีของการก่อสร้างอาคารหรือโครงสร้างพื้นฐาน อาจมีกรอบระยะเวลาที่ 60 ปี เป็นต้น
ในทุก ๆ กรณี ต้นทุนในการบำรุงรักษาหรือปรับปรุงที่เกี่ยวข้องสินทรัพย์เหล่านี้จะต้องถูกนำมาคิด
รวมเอาไว้ด้วย
สำหรับมาตรการแทรกแซงบางประการ อาจใช้ช่วงเวลาสำหรับ
การประเมินที่ยาวนานกว่า 60 ปีได้ หากนัยสำคัญของต้นทุนหรือผลประโยชน์ทางสังคมที่เกิดจาก
มาตรการนั้นจะมีผลกระทบยาวนานกว่า 60 ปี โดยได้รับความเห็นชอบจากหน่วยงานที่มีอำนาจ
รับรองด้วย ตัวอย่างเช่น การสร้างภูมิคุ้มกัน ระบบการรักษาความปลอดภัยและการจัดเก็บ
ขยะนิวเคลียร์ หรือมาตรการที่ลดความเสี่ยงอันเกิดจากภาวะโลกร้อน เป็นต้น
4) การประมาณต้นทุน 208
ต้นทุนในส่วนที่เป็นทรัพย์สินและทรัพยากรซึ่งใช้ไปนั้น ได้แก่ มูลค่าสูงสุด
ของสินค้าหรือบริการที่จะเกิดขึ้นหากนำไปใช้เพื่อทางเลือกประการอื่น หรือต้นทุนค่าเสียโอกาส
(opportunity cost) ซึ่งการกำหนดต้นทุนค่าเสียโอกาสนั้นมักอ้างอิงจากราคาตามท้องตลาดของ
สินค้าหรือบริการนั้นเป็นสำคัญ หากไม่ปรากฏว่ามีราคาท้องตลาด หรือการนำราคาท้องตลาด
มาใช้จะไม่เหมาะสม ก็อาจนำเอาเทคนิคการประเมินราคาสำหรับสินค้าหรือบริการที่ไม่มีราคา
ท้องตลาดมาใช้ (non market valuation techniques)
ต้นทุนจม (sunk cost) คือ ค่าใช้จ่ายหรือรายจ่ายที่เกิดขึ้นแล้วและไม่ควร
นำมาคิดคำนวณเป็นส่วนหนึ่งของการประเมินมูลค่าทางสังคม ส่วนสำคัญที่ควรนำมาพิจารณา
คือต้นทุนและผลประโยชน์ที่จะเป็นผลจากมาตรการที่กำลังอยู่ในขั้นตอนของการตัดสินใจเท่านั้น
ทั้งนี้ ต้นทุนในส่วนของทรัพยากรที่ต้องใช้อย่างต่อเนื่องแม้จะได้มีการใช้จ่ายในเรื่องดังกล่าว
ไปแล้วนั้น (เช่นทรัพย์สินหรืออาคาร) ถือเป็นต้นทุนที่ต้องนำมารวมในฐานะต้นทุนค่าเสียโอกาส
ประเภทหนึ่ง
207 ibid, paragraphs 5.14 and 5.15.
208 ibid, paragraphs 5.16-5.27.
สถาบันพระปกเกล้า
128
