Page 143 - kpiebook65020

104

รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์
โครงการวิจัยเรื่อง “องค์ความรู้และเครื่องมือส าหรับการตรวจสอบความจ าเป็นในการตรากฎหมาย”

นอกจากนี้ การแต่งตั้งคณะกรรมการให้ปฏิบัติงานบริหารซึ่งโดยสภาพที่มีลักษณะเป็น “งานประจ า”
157
หรืองานที่บุคคลเพียงคนเดียวสามารถท างานได้ หรืองานที่มีการรับผิดชอบตามล าดับขั้นตอนของการ
บริหารอยู่แล้ว การใช้ระบบคณะกรรมการในลักษณะนี้จะท าให้การท างานล่าช้าและไม่มีประสิทธิภาพ
เนื่องจากการใช้ระบบคณะกรรมการ มีวัตถุประสงค์เพื่อการระดมความคิดเห็นและความรู้จากหลายฝ่าย เป็น

การ “ปรึกษาหารือ” ในลักษณะที่เป็นสหวิชาการ การใช้คณะกรรมการในงานบริหาร เช่น การอนุมัติ อนุญาต
จึงไม่สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ในการมีคณะกรรมการ เนื่องจากงานในลักษณะนี้เป็นงานที่มีการรับผิดชอบ
ตามล าดับขั้นตอนของการบริหารอยู่แล้ว เจ้าหน้าที่สามารถตัดสินใจได้เองตามกฎระเบียบ เช่น คณะกรรมการ

พิจารณาการประกอบกิจการโรงมหรสพ ตามมาตรา 39 เบญจ แห่งพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522
ในการต่อใบอนุญาต เพิกถอนใบอนุญาต ต่ออายุใบอนุญาต และคณะกรรมการควบคุมโรงรับจ าน า มาตรา 6
แห่งพระราชบัญญัติโรงรับจ าน า พ.ศ. 2505 ในการออกใบอนุญาตตั้งโรงรับจ าน า

ด้วยเหตุนี้ ระบบคณะกรรมการจึงควรน ามาใช้เฉพาะในกรณีที่เหมาะสมและจ าเป็น เพื่อให้การ
ด าเนินงานเป็นไปอย่างรวดเร็วและหาผู้รับผิดชอบได้อย่างแท้จริง โดยในการก าหนดระบบคณะกรรมการใน
158
กฎหมาย หน่วยงานของรัฐจึงควรพิจารณาให้สอดคล้องกับหลักเกณฑ์ ดังต่อไปนี้
1) ควรหลีกเลี่ยงการก าหนดให้นายกรัฐมนตรีเป็นประธานกรรมการ เว้นแต่กฎหมายนั้นเป็น

การก าหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับนโยบายที่ส าคัญหรือนโยบายระดับชาติ

2) ก าหนดให้มีกรรมการโดยต าแหน่งเท่าที่จ าเป็น ในกรณีที่จ าเป็นต้องมีกรรมการดังกล่าว
ควรก าหนดเฉพาะต าแหน่งที่เกี่ยวข้องกับภารกิจของคณะกรรมการนั้นโดยตรง

3) ก าหนดให้มีกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิเท่าที่จ าเป็น ในกรณีที่จ าเป็นต้องมีกรรมการดังกล่าว
ควรก าหนดเฉพาะด้านที่จ าเป็นต้องอาศัยความรู้ ความเชี่ยวชาญ

และประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องกับภารกิจของคณะกรรมการนั้นโดยตรง

4) ไม่แต่งตั้งบุคคลซึ่งมีลักษณะการขัดกันแห่งผลประโยชน์

2.6.4 การก าหนดหลักเกณฑ์การใช้ดุลพินิจของเจ้าหน้าที่ของรัฐและระยะเวลาในการด าเนินการ

ตามขั้นตอนต่าง ๆ ที่บัญญัติไว้ในร่างกฎหมายนั้นให้ชัดเจน

อ านาจดุลพินิจในกฎหมายเป็นกลไกที่มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความยืดหยุ่นในการบังคับใช้กฎหมาย
ของเจ้าหน้าที่ของรัฐ เพื่อให้การบังคับใช้กฎหมายที่ผลที่เป็นธรรมและตรงตามเจตนารมณ์ของกฎหมาย
เจ้าหน้าที่จะสามารถใช้ความรู้ ความสามารถ และวิจารณญาณของตน พิจารณาด าเนินการใด ๆ โดยค านึงถึง
159
วัตถุประสงค์ของกฎหมาย เพื่อลดทอนความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นจากความแข็งกระด้างและไม่ยืดหยุ่นของ

157 กองนิติบัญญัติ ส านักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, “หลักเกณฑ์การใช้ระบบคณะกรรมการในกฎหมาย,” ใน การสัมมนา
เรื่อง หลักเกณฑ์การใช้ระบบคณะกรรมการในกฎหมาย, ณ โรงแรม เดอะ เบอร์เคลีย์ ประตูน้ า, 2560: จาก http://web.
krisdika.go.th /data/outsitedata/article77/file/4-01.pdf.
158
ค าแนะน าของคณะกรรมการพัฒนากฎหมาย เรื่อง การใช้ระบบคณะกรรมการในกฎหมาย ประกาศในราชกิจจานุเบกษา
เล่ม 136 ตอนที่ 132 ก ลงวันที่ 27 พฤศจิกายน 2562
159 วรเจตน์ ภาคีรัตน์, กฎหมายปกครองภาคทั่วไป, (กรุเทพฯ: นิติราษฎร์, 2554), น. 79.